We zijn alweer ruim een maand in Argentinië en hebben het land nu van verschillende kanten leren kennen: zo kun je bij Parilla’s de Argentijnse kunsten van het vleesgrillen proeven, maar moet je niet verwachten dat je voor 20:00 terecht kan in een restaurant, koop je brood vaak per gewicht en is geld opnemen altijd een gedoe (lange rijen, pinautomaten die leeg zijn, variërende extra kosten etc). Maar bovenal is het een erg relaxt land waar mensen graag een praatje maken en de liefde voor voetbal nergens ontbreekt.

Vanuit Buenos Aires volgen we de kust richting het zuiden: Eerst bestaat het landschap vooral nog uit graslanden en natte moerassige stukken. Qua uitzicht is het een beetje saai maar we zijn erg blij als we op eerste kerstdag de zeer gewilde South American Painted-snipe vinden (zelfs 6 exemplaren die een klein stukje voor ons over de modder scharrelen).

De dagen daarna wordt het landschap steeds droger tot we op de uitgestrekte Patagonische steppen komen (anders dan ik vooraf dacht beginnen deze al halverwege Argentinië naar het zuiden). Dat ook de vogels en dieren nu niet meer subtropisch zijn maar al veel meer een link met Antarctische zuiden hebben merken we als we aankomen bij het Valdes Peninsula; een enorm schiereiland waar een rondje rijden meteen een rit van 250km over dirt roads is. Op verschillende plekken langs de kust zijn hier kolonies van zeeleeuwen en zeeolifanten en het is de enige plek ter wereld waar Orka’s regelmatig het strand op komen om met een verrassingsaanval een zeeleeuw van het strand te grijpen (helaas zien we dit niet maar een weekje voor ons bezoek waren er nog 10 orka’s gezien).

Bij een zeeleeuw kolonie vinden we een groepje Snowy Sheathbills (Zuidpoolkippen), langs de kustlijn vliegen Giant Petrels op en neer maar de leukste vogels zijn de Megallanic Penguins die hier in grote aantallen broeden – een pinguïn is altijd leuk (de website heet niet voor niets penguinbirding) maar deze laat zich ook nog eens uitgebreid van dichtbij bekijken.

Door een eindeloos leeg landschap rijden we de dagen daarna 2019 tegemoet en eindigen we in Rio Gallegos voor een klein Oud & Nieuw feestje op de hotelkamer (alles is verder dicht). Wat een jaar is het geweest! Een jaar waarin we allebei onze 5000ste soort ter wereld maar ook onze 6000ste soort zagen, een jaar met zoveel verschillende landen en avonturen dat we zelf af en toe de tel kwijt raken, en een jaar waarin we meer dan ooit gemerkt hebben wat een sterk team we samen zijn.

Gelukkig nieuwjaar en op naar alle avonturen van 2019!!