Van Santiago vliegen we naar Arica, een woestijnstad van ruim 200 duizend inwoners helemaal in het noorden van Chile. Dit gebied is een van de droogste plekken op aarde (gemiddelde regenval 0,7mm per jaar) maar in de dagen voor ons vertrek is op het nieuws dat er het heeft geregend en er nog meer regen wordt verwacht.

We hadden voor de 5 dagen dat we hier zijn een kleine Toyota Yaris gereserveerd maar bij de autoverhuur wordt verteld dat veel wegen de bergen in slechter begaanbaar zijn dan normaal. Het contrast kan niet groter: in plaats van met een Yaris rijden we met een Toyota Hilux weg.

Rond Arica zijn twee interessante vogelgebieden: de oase-valleien aan de kust en de Andes 100 kilometer het binnenland in.

We beginnen in de oase-valleien: water uit de bergen heeft diepe valleien uitgesleten in de woestijn waarbij het water de valleibodem groen houdt terwijl de valleiwanden bij de woestijn horen.

In de eerste vallei die we bezoeken is al snel duidelijk dat het veel natter is dan normaal. De weg die we willen rijden door de Camarones vallei is al na een paar kilometer onbegaanbaar en ook met laarzen komen we niet veel verder. Uiteindelijk “kost” het ons hier gelukkig maar één soort en vinden we de belangrijkste targets op de nog wel begaanbare delen; Peruvian Sheartail, Oasis Hummingbird en de range restricted Chilean Woodstar en Tamarugo Conebill.

Het tweede deel van ons bezoek richten we ons op NP Lauca; een uitgestrekt berglandschap tussen de 3500-4500 meter hoog. De weg omhoog is ook de doorgaande route voor vrachtverkeer naar Bolivia en tussen de langzaam omhoog kruipende lorries door beginnen we aan de klim. De lucht is alweer erg donker en het duurt niet lang of het begint te regenen, een erg raar gezicht om door een natte woestijn te rijden. De Hilux komt ook goed uit als er op verschillende plekken al modderrivieren over de weg ontstaan.

We komen aan in het Andes dorpje Putre en alle vogelplannen die we nog hadden kunnen we vergeten aangezien het de laatste 5 uur van de dag (en ook nog ‘s nachts) heel hard regent.

De volgende dag rijden we over een verlaten weg verder omhoog. Kennelijk is de weg door de regenval aan beide kanten afgesloten en is al het verkeer van en naar Bolivia (ruim 500 vrachtwagens per dag) platgelegd. Nu hopen dat hij op tijd voor ons weer open zal gaan maar voor deze dag is het vooral genieten van een fantastisch mooi landschap dat we helemaal voor onszelf hebben!

We zien heel veel hooggebergte soorten; o.a. Diademed Sandpiper-Plover (voor de derde keer deze trip), Puna Ground-tyrant, Lesser Rhea, White-throated Sierra-finch, Black Siskins en na strategisch zoeken 3 hele mooie Puna Tinamous. Maar de soort die we het hardste zoeken (en al op meerdere plekken gemist hebben) is de Rufous-bellied Seedsnipe. Op onze laarzen zoeken we uren lang de groene bofedales (drassige stukken) af, wat zwaar lopen is op 4500 meter. Pas aan het eind van de tweede ochtend, als we besluiten toch nog een extra vallei te gaan doorzoeken, is het raak en vinden we een paartje Seedsnipes die zich gelukkig uitgebreid laten bekijken, sweet victory!

Inmiddels zien we dat de vrachtwagens weer zijn gaan rijden vanuit Bolivia wat er op duidt dat de weg weer open is. Onderweg naar beneden komen we erachter dat de schade aan de weg aanzienlijk is. Op meerdere punten is het asfalt volledig weggevaagd en op andere plekken ligt er tot wel een meter hoog puin en uitgestroomde modder overheen. Meerdere keren moeten we lang wachten als er nog hard gewerkt wordt aan een alternatieve route.

Als we eenmaal door de knelpunten heen zijn en het laatste stuk richting Arica rijden is het duidelijk dat de ellende voor de vrachtwagens nog lang niet voorbij is. Kilometers lang rijden we langs de file de andere kant op (honderden vrachtwagens die hier nog wachten) terwijl er lager nog eens honderden alweer worden tegengehouden omdat de weg de drukte nog niet aan kan. We zijn duidelijk door het oog van de naald gekropen en zijn erg dankbaar voor de minimale impact die de overstromingen uiteindelijk hebben gehad op onze trip!

Vanuit Arica zijn we inmiddels de grens over gestoken naar Peru waar we vanuit Tacna naar Lima zijn gevlogen om een nieuw avontuur te beginnen in de bergen van Centraal Peru.