De Darien provincie van Panama ligt in het meest oostelijke deel van het land en bestaat voor het grootste deel uit ongerepte laaglandbossen met een aantal bergruggen. Dit gebied is zo ontoegankelijk dat er geen wegen doorheen lopen en de Panamerican Highway hier zijn enige onderbreking heeft tussen Alaska en Patagonië.

De belangrijkste reden dat we de Darien in onze wereldreis hebben opgenomen is dat het een van de beste plekken is om Harpy Eagle te zien, een enorme roofvogel met gigantische klauwen die gemaakt zijn om apen uit de bomen te grijpen. Momenteel is er een actief nest bekend waardoor de kansen op het zien van de Harpy praktisch gegarandeerd zijn. Met een lokale gids regelen we een 7 daagse expeditie om op zoek te gaan naar de Harpy en de verdere endemen van de Pirre bergketen.

Na een boottocht vanaf het eind van de asfaltweg, een stuk met een jeep en een stuk lopen kamperen we de eerste nacht in het Nationale Park. Uit voorzorg zetten we ons tentje onder een overkapping maar de gigantische onweersbui van de avond ervoor blijft uit (april is hier de start van het regenseizoen dus elke dag weer hopen dat het droog blijft!). Die middag zien we als voorproefje al een Crested Eagle op een nest, het kleinere broertje van de Harpy.

De volgende ochtend is het zo ver en gaan we in de schemer op weg naar het nest. Harpy’s gebruiken hiervoor altijd hoge bomen met een grote vork in de takken, en als we aankomen is het meteen duidelijk dat ze hier zo’n mooie boom gevonden hebben. Met het blote oog zien we de jonge vogel zitten; een baby Harpy van nu bijna 6 maanden oud die nog niet kan vliegen maar wel al indrukkend groot is.

Het wachten is nu op een van ouders die om de zoveel tijd een vers gevangen aap of luiaard komen brengen. De uren verstrijken, de schaduwen worden eerst korten en dan weer langer terwijl we naar de boom blijven turen. Chiggers, mieren en teken komen af en toe aan ons knabbelen terwijl het zweet in straaltjes van ons afloopt maar nog altijd zit daar alleen de jonge Harpy die af en toe zich uitrekt en een eerste vliegsprongetje oefent.

Na 10 uur wachten wordt ons geduld dan toch beloond als een prachtige adult op het nest land met een aap in z’n klauwen! De anderhalf uur daarna kunnen we door de telescoop van dichtbij meemaken hoe papa (of toch mama?) helpt om de aap in stukken te scheuren en het jong eindelijk weer kan eten, hij had duidelijk honger. De enorme snavel, dikke klauwen en imposante verentooi achter op de kop maken dit een dag om niet snel te vergeten (ook omdat we nog niet vaak een volle dag naar één boom hebben gekeken…)

De dagen daarna klimmen we verder omhoog de Cerro Pirre op, een bergrug die ruim 1000m boven het laagland uitsteekt en hierdoor een aantal eigen endemen heeft. We kamperen eerst halverwege en dan 2 nachtjes bovenop met gave soorten zoals Black-crowned Antpitta, Tody Motmot en Wing-banded Antbird.

Helaas is de Pirre Warbler niet thuis maar komen we na 7 dagen met een fantastische lijst soorten terug. Ook fijn dat we de nachten daarna weer in een kamer met airco kunnen slapen en weer normaal eten want de gekookte bakbanaan met tonijn zijn we toch niet zo’n fan van.

Waar we dachten dat de Harpy het hoogtepunt van Panama ging worden kreeg de tweede week toch nog een andere ontknoping: Op het moment dat we in Panama landden zagen we op internet dat een van de mythische droomsoorten van het laagland, de Rufous-vented Ground-Cuckoo, die dag vlakbij Panama City was gezien en in de buurt lijkt rond te hangen bij een mierenleger (ze eten de insecten die worden opgestoten door de mieren). Wat een geluk dat we precies nu in de buurt zijn!

We maken een afspraak met lokale gids Nando die dit gebied (de Pipeline Road) super goed kent en weet waar de mieren meestal uithangen. En het lukt!! We kunnen onze ogen haast niet geloven als we aan het eind van de ochtend oog in oog staan met een paartje Ground-Cuckoos! Wat een waanzinnige knaller om ons verblijf in Panama mee af te sluiten, een land dat een paar maanden geleden nog niet eens in de planning stond maar waar we wel met twee droomsoorten uit vertrekken 🙂